KASK Multimediale vormgeving

van/door
Oona Libens
met
Siri Libens


“… Er zaten grote scheuren in de hemel, en over heel de wereld waren draden gespannen als een web zodat niemand nog ergens naartoe kon. De bossen hadden iets dreigends, er groeide niets dan identieke bomen in oneindig lange loodrechte lijnen, …” 

Deze nachtmerries over de toekomst stuurde Alma Cuomo naar haar zus in Italië in 1887. Ze was een van de oprichters van het Italiaanse Teatro Dondolo dat tussen ca. 1880 en 1903 met ezels en karren door Italië en Europa trok en hun bizarre schaduwspelen opvoerde. Het gezelschap bestond uit een komen en gaan van muzikanten, poppenspelers, ornithologen (vogeldeskundigen) en botanici, vagabonden en verschillende ambachtslieden…

Op basis van brieven en tekeningen van het theatergezelschap heeft Oona Libens een reconstructie gemaakt van hoe hun voorstellingen er konden hebben uitgezien.

_______________________________________________________________
21:40 – maandag 16 mei – kleine zaal

REVIEW

Een sprookje van schaduwen

Een houten installatie met daarop geschilderd: ‘Teatro Dondolo’. Dromerige klanken. Duisternis. Dan ontspint zich in het schijnsel van een lampje een klein sprookje van schaduwen dat je voor even meeneemt naar de tijd voor de film, televisie en het internet. Surrealistische figuren, soms lijken het kleine mensjes, dan weer insecten of juist vogels, vliegen over het doek en vormen in combinatie met de steeds wisselende decors magische beelden die de fantasie prikkelen. Het schaduwspel beperkt zich niet tot de houten installatie, ook op de wanden van de kleine zaal vormen zich schaduwen van de makers in de weer met hun installatie. Dit levert, hoewel waarschijnlijk onbedoeld, mooie beelden op. Het doet dan ook pijn als het licht weer aangaat en het publiek de zaal moet verlaten, terug de werkelijkheid in.

-Marlou de Bont-